zaterdag 11 november 2017

Buiten het boekje, deel 2 door Nico Baaijens

Het papieren boek is ten dode opgeschreven

Profiteer ervan, zwelg erin, ga je er aan te buiten en spaar ze op tot ze het wc-raampje uitkomen. Papieren boeken bedoel ik; hierna te noemen P-boeken om ze te onderscheiden van E-boeken die de toekomst hebben.
Zo... Ga d’r maar even voor zitten want dit wordt de column die alle andere columns overbodig maakt.

Tot voor kort was ik ook zo’n ouderwetse bibliofiel. In mijn huiskamer waren alle wanden bedekt met boekenrekken tot aan het plafond. Dat was mijn trots en mijn visitekaartje.
Zo van... Kijk mij eens...! Wat ik allemaal gelezen heb! En kijk eens wat voor goede smaak ik heb. Want ze staan er allemaal, de verplichte nummers. Kijk maar op de ruggen: Louis Couperus, Harry Mulisch, Guy de Maupassant, Emile Zola, Arthur Schopenhauer, Søren Kierkegaard, Karl Marx (jawel...!), Bertrand Russell en op een in een oog springend plaatsje netjes in het gelid: de P-boeken die ik zelf heb geschreven.

Toen ging ik verhuizen. Als een berg zag ik op tegen het leeghalen van al die schappen en het inpakken in niet te tillen verhuisdozen. Dat was nog niet het ergste. Dat zou pas komen in mijn nieuwe woning waar ik, uitgeput als ik al was, het verhuistraject in omgekeerde volgorde zou moeten afleggen.
Zo ver wilde ik het niet laten komen. Ik was niet van plan om mijn huiskamer weer om te bouwen tot een filiaal van De Slegte. Daarom ontwikkelde ik een strenge selectiestrategie. Al mijn boeken heb ik één voor één ter hand genomen en de vraag gesteld:
‘Zal ik jou ooit nog eens lezen, raadplegen of doorbladeren? Nee...? Dan weg ermee!’
Op mijn eigen boeken na heb ik ze allemaal naar de kringloop gebracht. Vele kubieke meters heb ik vervoerd van A naar B en in B in de daartoe aangewezen containers gestort.
Of ze daarna nog in andere handen komen, weet ik niet. Liever niet, eigenlijk. Want wat ik hoop is dat het oude papier gerecycled wordt. Dan kunnen ze daar nieuwe P-boeken, P-kranten en P-tijdschriften van maken. Dat scheelt in de ontbossingen die nu op wereldwijde schaal desastreuze vormen aannemen gezien de klimaatverandering, de modderlawines, de overstromingen en de wassende stromen ‘klimaatvluchtelingen’.

‘Zo. Wat heerlijk fris en schoon’, dacht ik toen ik in mijn nieuwe huis de wanden zonder boekenrekken bezag.
Of dat dan geen leegte achterlaat, hoor ik menig lezertje hardop denken. Je gaat toch hechten aan de boeken die je gelezen hebt en die in feite dwarsgebakken herinneringen zijn. Zijn ze dan niet het Erfgoed der Vaderen?
‘Nou nee...’, antwoord ik dan.
‘Milieubelastend papier is uit. Duurzame bits en byes zijn in. Ik bedoel: ik heb een mooie e-reader, een smartphone, een pc, een Mac, een iPad en nog een Android-tablet. Daar ga ik vanuit mijn luie leesstoel mee naar de wereldbibliotheek van het Gutenberg Project

en daar download ik me een slag in de rondte. Ze hebben daar alles! De sky is de limit!
En kijk...: Na een paar dagen had ik ze allemaal weer terug zonder dat ze mijn huiskamer ontsieren: Couperus, Mulisch, De Maupassant, Zola, Schopenhauer, Kierkegaard, Marx, Russell, enzovoorts.
Welk een genot! En wat een comfort!
Voorbeeldje: Ik zoek werken van Couperus. En pats...! Daar staan ze, gesorteerd op populariteit. Ik kies de klassieker ‘Van oude mensen en dingen die voorbij gaan’.
Hoe had u dit E-boek gehad willen hebben?
Online lezen, Epub met beeld, Epub zonder beeld, op de Kindle e-reader of op iets anders? Printen kan ook maar dat kost veel papier en dan zijn we nog even ver.
De sky is de limit, zei ik. En inderdaad want behalve Gutenberg is er nog zo veel meer. Een simpel zoekje op Google brengt me al meteen naar: 20 Online Resources for Free E-books.
De wrange herinnering die ik nog aan mijn afgedankte P-boekenbestand heb, luidt: Wat heeft dat bedrukte papier me nou allemaal in de loop der jaren gekost? Toen ik al rekenend en tellend een bedrag in Euri met vier nullen naderde, ben ik gestopt. Weggegooid geld dus.

Maar als modern mens put troost uit het gevleugelde Engelse gezegde:

The best things in life are free...!

1 opmerking:

  1. Voorkeur voor P-boeken had ik wel ja. Maar de aankoop en opslag had ik uitbesteed aan de Bieb. Waar ik iedere week een uurtje of twee doorbracht. Boeken zoeken,en onder het genot van een bakkie koffie tijdschriften en kranten doorbladeren.
    Maar toen kreeg ik een E-reader, en weg was mijn wekelijkse uitje.
    Maar inderdaad wat een makkelijk apparaat en wat een bibliotheek. De keuze is reuze. En ook nog beter voor het milieu. Hoewel? Is dat wel zo? Is al dat elektronische gedoe wel zo milieu vriendelijk? Is al die online opslag, 24/7 stroom verbruik echt beter als al die geprinte boeken? Zit onze online behoefte niet vol met zeldzame en milieu belastende zware metalen?
    PS: Mijn wekelijkse uitje is weer terug. Niet om boeken te zoeken. Maar wel voor een bakkie koffie, tijdschriften, kranten, en gesprekken met gezellige andere bieb bezoekers.

    BeantwoordenVerwijderen